Metody aktywizujące

Są to metody wspomagają realizację Podstawy Programowej. Ich głównym zadaniem jest stawianie dziecka w takiej sytuacji, aby odczuwał potrzebę podejmowania działań, jakich od niego oczekujemy. Poprzez doświadczenie dziecko nabywa kompetencję interpersonalne, wzbogaca swoją wiedzę i umiejętności. Do metod wykorzystywanych w pracy naszego przedszkola należą:

  1. Metoda projektu
    Metoda projektów jest metodą nauczania, która daje szanse wyboru aktywności dzieciom na różnym poziomie rozwoju, uczy zastosowania nowo nabytej wiedzy w praktyce i dzielenia się informacjami z innymi, a także uczy pracy zespołowej i pobudza do myślenia. W pracy metodą projektów najbardziej wartościowe dla dzieci jest uczenie się poprzez działanie oraz bezpośrednie doświadczanie. Dzieci muszą przeżyć daną sytuację, a nie tylko o niej posłuchać lub zobaczyć ją na planszy. Wybór tematu musi być zależny od zainteresowań dzieci i odnosić się do ich doświadczeń życiowych, co jest najlepszym sposobem zdobywania wiedzy. Zadaniem nauczyciela jest włączenie do projektu treści podstawy programowej np. z zakresu matematyki, czytania i wiedzy o środowisku. Nauczyciel zakreśla pewne ramy oraz pomaga w poszukiwaniu rozwiązań i potrzebnych materiałów.
    Podsumowując, metoda projektów to pogłębione podejście do tematu o charakterze badawczym, które zwykle trwa kilka tygodni. Dzieci wspólnie z nauczycielem wybierają temat badań, planują miejsca zajęć terenowych oraz rozmowy z ekspertami. Decydują również o przebiegu projektu i jego zakończeniu. Nauczyciel nie musi wybierać, w jakim kierunku pójdzie aktywność dzieci i co interesuje je z zakresu danego tematu.
  2. Pedagogika Froebla
    Praca w nurcie pedagogiki Froebla oparta jest na trzech ideach: jedności wszechświata, szacunku dla dziecka i jego indywidualności, znaczenia zabawy w rozwoju dziecka.
    Wychowanie powinno mieć charakter globalny. W okresie dzieciństwa dziecko powinno zdobywać jak najwięcej nowych doświadczeń.   Ważna jest przy tym jego samodzielność w działaniu i dochodzeniu do wiedzy. Najważniejszą aktywnością staje się wówczas zabawa, zarówno swobodna jak i zorganizowana. Rolą dorosłego w tym procesie jest oddziaływanie wychowawcze poprzez odpowiednie organizowanie środowiska oraz stwarzanie warunków do poznawania otaczającego świata.
    W naszej placówce pedagogika Froebla realizowana jest na podstawie programu „Dar zabawy”. Darami Froebel nazwał materiały, których dostarcza przyroda , zwanymi darami natury, bogactwami przyrody czy darami ziemi oraz wykorzystanie pomocy dydaktycznych zwanych „Darami Froebla”.
    Dzieci eksplorują świat i zdobywają nowe doświadczenia m.in. poprzez zabawy w czterech kącikach tematycznych: kącik darów, kącik gospodarczy, kącik badawczy i kącik twórczy.
    Wykorzystanie darów w codziennej pracy przynosi wiele korzyści: umożliwia ćwiczenie wszystkich zmysłów, rozwijanie sprawności manualnej, koncentracji, koordynacji wzrokowo-ruchowej, pobudza wyobraźnię i myślenie twórcze. Materiał Froebla pozwala kształtować u dzieci różnorodne pojęcia matematyczne, czasami wykraczające poza ramy podstawy programowej, np. ułamki, pojęcia geometryczne. Bardzo ważnym aspektem jest skupienie dzieci podczas pracy z darami i ich wyciszenie. Zabawa z darami uczy dzieci odpowiedzialności i szacunku do powierzonych im przedmiotów – jest to niezwykle ważne w dzisiejszym świecie często jednorazowych zabawek.
  3. Pedagogika zabawy Klanza
    Pedagogika zabawy to pomocnicza metodyka pracy z grupą, symboliczne określenie metodycznych poszukiwań. Jej celem jest dostarczenie osobom, pracującym z różnymi grupami wiekowymi, rozmaitych pomysłów, umożliwiających świadomą, kreatywną, prowadzącą do twórczych rozwiązań pracę z uczestnikami grupy, metod oddziałujących na sferę emocjonalną człowieka, sprzyjających ujawnieniu pozytywnych uczuć.
    Pedagogika zabawy tworzy własne metody bądź wybiera z szerokiego repertuaru znanych zabaw tylko takie, których reguły pozwalają na przestrzeganie takich zasad, jak:
    – dobrowolność uczestnictwa,
    – unikanie rywalizacji i uznanie pozytywnych przeżyć jako wartości,
    – pobudzenie wszystkich poziomów komunikacji,
    – wykorzystanie różnych środków wyrazu
    Pedagogika zabawy to niewątpliwie skuteczna metodyka pracy z grupą. Atrakcyjna, niecodzienna, dostarcza bogatego repertuaru metod i technik aktywizujących. Zajęcia z pedagogiki zabawy to zorganizowane działania, podporządkowane określonemu celowi (np. terapeutycznemu, edukacyjnemu, wychowawczemu) i ze względu na ten cel dobierane są różne metody pedagogiki zabawy. Urozmaicony zestaw metod, które proponuje pedagogika zabawy działa w myśl zasady|: „Powiedz mi, a zapomnę! Pokaż mi, a zapamiętam! Pozwól mi działać, a zrozumiem!” .
  4. Aktywne słuchanie muzyki wg Batii Strauss
    Metoda ta pozwala na zapoznanie dzieci z muzyką klasyczną, jazzową, folklorem różnych regionów. Wykorzystując przy tym elementy ruchu, tańca, gestów, śpiewu.
  5. Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
    Jest idealnym narzędziem do wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka, usprawnienie motoryki dużej, poczucia własnych możliwości fizycznych, sprawności własnego ciała. Uczy nazywania części ciała (stopy, kolana, nogi). Istotnym elementem podejmowanych działań jest usystematyzowanie własnej tożsamości i wyodrębnienie „ja” z otoczenia.
  6. Metoda twórczego myślenia „Burza mózgów”
    Metoda nakładania do werbalizowania swoich pomysłów, aktywności podczas zajęć i wspólnego rozwiązywania problemów badawczych wynikających z tematu zajęć.
  7. Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz
    Celem metody jest jednoczesne usprawnienie czynności analizatorów: wzrokowego, słuchowego i kinestyczno-ruchowego, kształcenie orientacji w schemacie ciała i przestrzeni.